HOY AMANECÍ REZANDO
Hoy amanecí rezando,
los males de mi mundo iba meditando,
y las cuentas del rosario iban pasando.
En mi cuita interior vislumbraba:
niños tristes encerrados, madres sin el sustento,
enfermos en hospitales hacinados,
hombres en guerras enfrascados,
y pedía que cese el hombre
de ejercer violencia con su mano.
Hoy de niñas nostalgias se ha vestido mi cuarto
viendo esa miseria de mi felicidad pequeña,
mientras otros no disfrutan del sabor de un buen plato.
Hoy quise hacer
una hora de mortificación a este cuerpo,
que le gusta satisfacerse tanto,
que ansía ser feliz, para sí solo.
Palomas blancas de paz bajaron a mi habitación,
la luz del divino me envolvió
se cayeron las vendas de mis ojos y pude ver:
cuanto egoísmo como naipes abundaban en mi corazón.
Hoy quiero rezar,
dejar de hacer lo que me agrada,
ayunar de mis apetencias mas ávidas,
hoy quiero sufrir en un solo abrazo
con la humanidad que llora
por la pandemia, por el hambre,
por la contaminación.
Hoy en mi alma oscura salió el sol,
hoy mi humanidad se hizo luz,
ángeles cantaron gozosos en mi alma,
dejé de ser un poco terrena
y pude tocar las orlas luminosas del buen Dios.
Autora: Edith Elvira Colkqui Rojas-Perú-Derechos reservados
TODAY I wake up praying
Today I woke up praying
The ills of my world that I was meditating on,
and the rosary beads were passing.
In my interior room I glimpsed:
sad children locked up, mothers without sustenance,
sick in crowded hospitals,
men in engaged wars,
and I begged the man to stop
of exercising violence with the hand.
Today as girls nostalgia my room has been dressed
seeing that misery of my little happiness
while others do not enjoy the taste of a good dish.
Today I wanted to do
an hour of mortification for this body,
who likes to be so satisfied
who longs to be happy with himself.
White doves of peace came down to my room,
the light of the divine enveloped me
the bandages fell from my eyes and I could see:
how much selfishness as playing cards abounded in my heart.
Today I want to pray
stop doing what pleases me
fasting from my most avid appetites,
Today I want to suffer in a hug
with humanity that cries
for the pandemic, for the hunger,
because pollution
Today in my dark soul the sun came out
Today my humanity became light
angels sang joyfully in my soul
I stopped being a little earthy
and I was able to touch the luminous edges of the good God.
Author: Edith Elvira Colkqui Rojas-Perú-Rights reserved
DITI E E L DANDA LNDSIN
Sot u zgjova duke u lutur
për sëmundjet e botës time për të cilën kam menduar,
dhe rruazat rruzare po kalonin.
Në dhomën time të brendshme shikoja:
fëmijë të trishtuar të mbyllur, nëna pa ushqim,
të sëmurë në spitalet e mbushura,
burra në luftëra të angazhuara,
dhe i kërkova burrit të ndalet
të ushtrimit të dhunës në dorë.
Sot nostalgjia është veshur në dhomën time,
duke parë atë mjerimin e lumturisë time të vogël
ndërsa të tjerët nuk e shijojnë shijen e një pjate të mirë.
Sot doja të bëja
një orë agjërimi kundër këtij trupi,
që i pëlqen të jetë kaq i lumtur
i cili dëshiron të jetë i lumtur me veten e tij.
Pëllumbat e bardhë të paqes zbritën në dhomën time,
drita e perëndeshës më rrethoi
sytë më ranë në sytë e mi dhe pashë:
letra të bollshme egoiste në zemrën time.
Sot dua të lutem
pushoni së bërëi ato që më pëlqejnë
duke agjëruar nga orekset e mia më të zjarrta,
Sot dua të vuaj në një përqafim
me njerëzimin duke qarë
pandemia, uria dhe ndotja
Sot në shpirtin tim të errët dielli doli
sot njerëzimi im është dobësuar
Engjëjt kënduan gëzim në shpirtin tim
Unë pushova së qeni pak egoist
dhe kam arritur të prek rrobat e ndritshme të Zotit të mirë.
Autori: Edith Elvira Colkqui Rojas-Peri-Të gjitha të drejtat e rezervuara
