Madre, sol grávido de ternura
(TEMA DEL 01 AL 24 DE MAYO)
Madre, sol grávido de ternura
Madre sol grávido de ternura,
tu esencia me huele: a leche, a panecillos, a fogón de hogar;
en tu vientre, vino consagrado,
nací yo,
¡Tu pepita de algodón!
¡Cuántas noches madrecita,
el frío del desvelo quebró tu piel!
¡Cuántas horas mascullaste la hiel
de la ingrata incomprensión!
Si hay telas de dolor en tu cara, madre mía,
la razón, seré yo, seré yo.
¡Madre, corazón de lirio blanco!
En tus lilas perfumadas guarda mosto para mi ocaso,
¡Sin ti no sé vivir!
Yo, necesito tus cintas de amor,
¡Tu avecilla muere, sin tu sol!
Agosto se llevó tu nombre, madre,
y desolada, pájaro sin alas me quedé.
El frío quema sin ti,
golondrinas fúnebres apagaron tu sol,
y yo me he quedado sola
al filo de la cuerda,
tambaleando ciega y triste por la vida,
recordando, los ecos de tu inmenso amor.
Madre, sol de ternura,
¡Sal de tu escondrijo azul!
Alumbra nuevamente, mi horizonte gris.
*Autora: Edith Elvira Colqui Rojas
– Perú
derechos reservados
Nëna diell i butësisë
Nëna e butësisë së diellit
E nuhas thelbin tuaj: qumësht, gatim, bukë shtëpi;
në barkun tënd, verë e shenjtë,
Kam lindur,
Në fustanin tuaj të pambukut!
Sa netë e dashur nënë
I ftohti i pagjumësisë ju theu lëkurën!
Sa orë keni qarë?
e keqkuptimeve mosmirënjohëse!
Nëse ka pëlhura dhimbjeje në fytyrën tuaj, nëna ime,
arsyeja, do të jem unë, do të jem unë.
Nëna, zemra e bardhë e zambakut!
Në jargavanët tuaj aromatikë, përveç perëndimit të diellit,
Pa ty nuk e di live!
Kam nevojë për kaseta dashurie
Zogu juaj i vogël vdes pa diellin tuaj!
Gushti ka emrin tuaj, nënë,
dhe i shkretë, zogu pa krah mbeti.
I ftohti digjet pa ty
Varrosjet e djegura shuajnë diellin tuaj,
dhe unë kam mbetur vetëm
në buzë të litarit
çuditërisht i verbër dhe i trishtuar për jetën,
duke kujtuar, jehonat e dashurisë suaj të pamasë.
Nëna, dielli i butësisë,
Dilni nga vendi juaj i fshehur blu!
Dritë përsëri, horizonti im gri.
* Autori: Edith Elvira Colqui Rojas - Perú
Të gjitha të drejtat e rezervuara